Dindim se encuentra con la manta raya Dusabel
Dindim se encuentra con la manta raya Dusabel
español
Al oír la canción mágica, los malvados pájaros se durmieron como piedras. Dindim se arrojó al agua a toda velocidad y nadó durante horas y horas. Nadaba tan rápido, pero tan rápido, que el mar se dividía en dos por dondequiera que pasaba.
―Tranquilo, bro. ¿Estás queriendo crear un tsunami? No tengas prisa. Despacito se llega más lejos. Bajá la velocidad y disfrutá del paisaje ―le dijo una manta raya con una voz lenta y pausada, como si se estuviera despertando de una siesta de mil años.
― ¡Perdoname, es que casi me comen dos petreles y tuve que escapar lo más rápido posible! ―le respondió Dindim, sintiendo que su corazón se le iba a salir por su pico.
― ¿Petreles? ¿De dónde venís, bro? Acá en Brasil no hay nada de eso. Cuando mucho te encontrás con algún albatros de nariz amarilla, pero son muy piolas… A veces se comen algún pez…
portugués
Ao ouvir a música mágica, os malvados pássaros adormeceram como pedras. DinDim rapidamente pulou na água e nadou por horas e horas. Ele nadava tão rápido, mas tão rápido que o mar se dividia em dois por onde ele passava.
— Calma aí, carinha. Tá querendo criar um tsunami? Não tenha pressa não. Devagar se vai ao longe. Diminua a velocidade e desfrute da paisagem. — disse uma raia com uma vez lenta e pausada como se estivesse acordando de uma soneca de mil anos.
— Foi mal. É que quase fui devorado por dois petréis e tive que escapar da maneira mais rápida possível. – respondeu DinDim, sentindo que seu coração ia sair pelo bico.
— Petréis? De onde você vem, meu brother? Aqui no Brasil não tem nada de Petrel. No máximo algum albatroz-de-nariz-amarelo, mas eles são gente boa. Às vezes comem algum pei...
gallego
Ó ouvir a canción máxica os malvados paxaros durmíronse como pedras. DinDim rapidamente botouse á auga e nadou durante horas e horas. Nadou tan rápido, pero tan rápido que o mar se dividía en dous por onde pasaba.
— Tranquilo, bro. Estás querendo criar un tsunami? Non teñas présa. A modiño chégase máis lonxe. Baixa a velocidade e goza da paisaxe - díxolle unha raia cunha voz lenta e pausada, como se estivese espertando dunha soneca de mil anos.
— Perdóame, é que case me comen dous proceláridos e tiven que escapar do xeito máis rápido posible! – respondeulle DinDim, sintindo que o seu corazón ía saírlle polo seu espiño.
— Proceláridos? De onde vés, bro? Aquí no Brasil non hai nada diso. Como moito atoparás con algún albatros-de-nariz-amarela, pero son moi listos...Algunhas veces cómense algún pez...
catalán
En escoltar la cançó màgica els ocells malvats es van adormir com pedres. En DinDim ràpidament saltà a l’aigua i nedà durant hores i hores. Va nedar tan ràpid, però tan ràpid, que el mar es va dividir en dos per allà on passava.
— Tranquil, nano. És que vols crear un tsunami? No tinguis pressa. Amb pas lent, s’arriba més lluny. Redueix la velocitat i gaudeix del paisatge – li va dir una manta ratlla amb una veu lenta i pausada, com si estigués despertant-se d’una migdiada de mil anys.
— Perdona’m, és que fa una estona gairebé se’m cruspeixen dos petrells i he hagut d’escapar-me’n de la manera més ràpida possible! – li va respondre en DinDim, sentint que el cor estava a punt de sortir-li pel bec.
— Petrells? D’on vens, nano? Aquí al Brasil no hi ha res d’això. Com a molt et trobaràs amb algun albatros de bec groc, però són molt espavilats... De vegades es mengen algun peix...
francés
Aussitôt les méchants oiseaux entendirent la musique magique, ils s’endormirent et tombèrent de tout leur poids. DinDim sauta rapidement dans l’eau et nagea pendant de longues heures. Il nageait aussi rapidement que la mer se divisait en deux à son passage.
— Calme-toi, mon pote. Tu veux provoquer un tsunami ? Ne sois pas pressé. Petit à petit, l’oiseau fait son nid. Ralentis un peu et profite du paysage. — dit une raie d’une voix lente et calme, comme si elle venait de se réveiller d’une sieste de mil ans.
— Je suis désolé. Il arrive que deux pétrels faillirent me dévorer et je dus m‘enfuir au plus vite possible. - répondit DinDim, qui sentait son cœur lui échapper du bec.
— Des pétrels ? D’où est-ce que tu viens, mon pote ? Ici, au Brésil, il n’y a pas de pétrels. À la limite il y a quelques albatros à bec jaune, mais ils sont très gentils. Parfois, ils mangent quelque pois...
italiano
Appena ascoltarono la musica magica, i malvagi uccelli si addormentarono come pietre. DinDim si tuffò rapidamente in acqua e nuotò per ore e ore. Nuotava tanto ma tanto velocemente, che il mare si spaccava in due ovunque andasse.
— Calma, piccolino! Vuoi provocare uno tsunami? Non avere tanta fretta! Piano piano si va lontano! Rallenta la velocità e goditi il paesaggio –disse una razza con voce lenta e pausata come se si fosse appena svegliata da un pisolino di mille anni.
— Mi dispiace. È che sono quasi stato mangiato da due petrelli e son dovuto scappare il più veloce possibile! rispose DinDim, sentendo scivolare il suo cuore dal becco.
— Petrelli? Ma da dove vieni, amico? Qui in Brasile non ci sono petrelli. Al massimo trovi qualche albatro beccogiallo, ma loro sono molto in gamba... A volte mangiano qualche pesce...
provenzal
D’auvi ‘quelo musico magico, leis aucèu marrias s’endurmèron coumo de soucas. DinDim si mandè à l’aigo à la lèsto, em’acò nedè d’ouro emai d’ouro. Nedavo tant rapidamen que la mar si desseparavo en douei de mounte passavo.
— Vai-li d’aise, moun bèu. Voues crea uno oundado giganto ? Lou tèms quicho pas, noun. Qu vai plan fai tira camin. Vai-li mai d’aise e regalo-ti dóu païsagi, li diguè uno clavelado d’uno voues alentido, coumo se si revihavo d’un penequet de milo an.
— Fas escuso, mai siéu quàsi esta manja pèr dous gabianas e m’a fa besoun de m’escapa à la despachado tant coumo poudiéu, respoundè DinDim, que n’avié lou bàti-bàti.
— De gabianas ? Mai de mounte vènes, fraire ? Aqui au Brasiéu, de gabianas, n’a pas gié. Pèr lou mai, poudras trouva ‘qui d’aubatros à bè jaune, mai es de bràvei gènt. De fes que l’a, manjon quàuquei pèi...
piamontés
Dòp d' avèj scotà l'anciarmanta canson, j' oslass gram a son andurmisse coma 'd pere. Dindim a l' é campasse lest ant l' eva e a l' ha noà për ore e ore. A l' ha noà tant, ma tant svelt che 'l mar a smijiava a së spartìissa an doi quand che 'l pinguin a passava.
— Con calma, frel! It veule fé 'n tsunami? Abi nen pressa. Pian pian as va lontan. Fërmte un pòch e gòdte 'l paesagi- a l'ha dije na manta giganta, con vos calma e pàsia, com' a fussa pen-a aussasse da un sugnèt ëd mila ann.
— Scusa, a l' é mach ch' i son squasi stàit ravondù da doi petrej e i l'hai dovù scapé 'l pì prèst possìbil!- a l'ha respondù Dindim, con ël baticheur.
— Petrej? Da 'ndova it ven-i, frel? Ambelessì an Brasil a- i é nen ëd sa ròba lì. Al massim it peule trové chèich albatro dël bech giàun, ma lor a son pa gram...Magara mincatant a mangio 'n pess...